به عبارت دیگر دولت ها مجبورند برای مدیریت تعاملات اجتماعی،متناسب با ارزش های حاکم بر جامعه خویش،آزادی عمل شهروندان خود در انجام برخی از امور و بروز برخی از رفتارها را از آنان سلب نمایند، گاهی برخی از همین کشورها از جمله کشورهای غربی با اتکاء به همین قوانین و بدون توجه به ادعاهای مطرح در مورد ضرورت توجه بهآزادی انسان ها،به قدری در این زمینه دچار افراط و تفریط می شوند که شعارهای به ظاهر بشر دوستانه خود را نیز فراموش نموده و تحقیق یا حتی به چالش کشیدن مسائلی مانند؛ فساد اداری و دولتی، هزینه ها و یا رفتارهای غیرقانونی و غیر اخلاقی اعضای وابسته به حکومت،هولوکاست یا حتی مخالفت باعمل شنیع همجنس بازی و امثال آن را نیز مغایر باامنیت ومنافع و مصالح کشور متبوعشان اعلام نموده و به عنوان جرم های نابخشودنی، شدیدا با آن برخورد می نمایند.

در عین حال همین گروه با تجاهل نسبت به این موضوع و ضوابطی که در امور مختلف وضع کرده اند، به بهانه های مختلف و عمدتا واهی مانند؛دمکراسی وآزادی اندیشه، توهین به انبیاء الهی و حتی اشغالگری و اعمال خشونت و یا تروریسم دولتی را مجاز دانسته و با اعمال نفوذ بر مجامع بین المللی، آنان را نیز مجبور به سکوت در برابر این رفتارهای بیشرمانه می نمایند.

این رفتار دوگانه و بلکه چندگانه نسبت به موضوع آزادی و دموکراسی سبب شده تا مزدوران و ایادی استکبار در نقاط مختلف جهان، هرازگاه ارزش ها و باورهای دینی و مذهبی ادیان مختلف را مورد توهین قرار داده و به اشکال مختلف مانند: تولید فیلم، تهیه کاریکاتور و نقاشی، چاپ کتاب و مقاله، سخن پراکنی و شایعه سازی، قرآن سوزی و توهین به سایر کتب آسمانی، حمله وتخریب مراکز مذهبی و قتل عام پیروان مذاهب، زمینه بروز و تداوم مناقشات محلی و بین المللی بخصوص در کشور های جهان اسلام را فراهم سازند.

به عنوان مثال؛ از مجموع ۱۲۰ جنگی که بعد از جنگ جهانی دوم بعضا با بکار بردن همین گونه شگردها رخ داده، فقط یک مورد در اروپا اتفاق افتاده که آن هم علیه مسلمانان بوسنیایی انجام شده و تمام ۱۱۹ مورد دیگر، در کشورهای استعمارزده و عمدتا کشورهای اسلامی حادث شده است، اما نکته مهم تر این است که اکثر این جنگ ها از طریق تحریک باورهای اعتقادی و مذهبی یا قومیتی ملت هاو بدون حضور مستقیم نظام سلطه

به وقوع پیوسته و به سادگی زمینه های تحقق اهدف دشمن را محقق ساخته است.

ساخت صدها فیلم ، انتشار هزاران کتاب، تاسیس و راه اندازی صدها ایستگاه رادیو تلویزیونی ماهواره ای و ده ها هزار سایت اینترنتی ضد دینی و به ویژه ضد اسلامی و یا انفجار کلیسای مسیحیان در لبنان، کنیسه یهودیان در آرژانتین، معبد بودائیان در هند، مساجد مسلمانان در کشورهای مختلف که طی سال های اخیر تشدید شده است، نمونه های دیگری از رفتارهای ضد اجتماعی و غیر انسانی کشورهای سلطه گر محسوب می شوند.

این عملکردسخیف که ناشی از نگاه صرفا مادی کشورهای مذکور نسبت به مفهوم آزادی است، معمولا متناسب با شرایط و در جهت تحقق اهداف خاصی صورت می پذیرد. گاهی این رفتارها در جهت تحت الشعاع قرار دادن اعمال غیر قانونی سلطه گران از جمله؛ تجاوزات رژیم اشغالگر قدس انجام می شود و برخی از اوقات برای سنجش حساسیت یا میزان هوشیاری پیروان مذاهب در یک موضوع خاص شکل می گیرد، در بسیاری از موارد نیزدشمنان بشریت با این شیوه، ایجاد تشنج و درگیری های منطقه ای برای دستیابی به اهدافی مانند؛ داغ کردن بازار فروش تسلیحات، اعمال فشار به کشورها برای تحمیل اراده سیاسی و یا سایر موضوعات مشابه را در اندیشه خود تعقیب می کنند.

همان گونه که اشاره شد، مفهوم آزادی در نظام سرمایه داری تنها در بر گیرنده منافع مادی صاحبان ثروت و قدرت بوده و نیازهای معنوی جامعه و یا حتی تامین منافع مادی سایر انسان ها در آن جایگاهی ندارد و همین مسئله سبب شده تا برخی از افراد سرخورده، فرومایه و معارض در کشورهای غربی به خود اجازه دهند تا مقدسات دینی مردم را به راحتی و به انحاء مختلف مورد اهانت و تمسخر قرار دهند.

به این ترتیب جامعه جهانی، نه می تواند در کوتاه مدت به اصلاح رفتار سردمداران کشورهای غربی امیدوار باشد و نه باید منتظر اقدامات شعارگونه و بدون پشتوانه مجامع بین المللی در این زمینه باشد، لذا با توجه به شرایط موجودبه نظر می رسد، برای مقابله و پیشگیری از تکرار این گونه رفتارهای شیطانی از سوی مزدوران نظام سلطه، لازم است پیروان تمامی ادیان الهی جهان در یک حرکت هماهنگ و همگانی،از طریق اقداماتی مانند؛ تاسیس مراکز حقوقی خاص و تشکیل صندوق مالی حمایت از ادیان الهی، هزینه های تعقیب و مجازات توهین کنندگان به مقدسات دینی را بطور مشارکتی تامین و راسا در این زمینه اقدام نمایند، تا دیگر هیچ دین حقیقت جویی شاهد بروز چنین اتفاقاتی نباشد.